“Gideon” u službi rata: Kako Izrael koristi biblijsku ličnost da opravda genocid?

IslamBosna.ba – Izraelska vojska nazvala je novu fazu agresije na Pojas Gaze imenom „Gideonova kočija“, što nosi duboke biblijske i političke konotacije. Ovaj naziv nije prvi put upotrijebljen u kontekstu ratnih operacija protiv Palestinaca, a sada označava plan koji otvoreno cilja na potpuno zauzimanje Gaze i formiranje logora za pritvor stanovnika na jugu, što mnogi analitičari tumače kao pripremu za masovno protjerivanje, pa čak i širu operaciju genocida.

Korištenje imena „Gideon“ u izraelskim vojnim operacijama, planovima i jedinicama nije slučajno. Ono simbolizira pokušaj prizivanja vjerskih i historijskih simbola kako bi se akcijama dao plašt božanske misije, odnosno ideje da je riječ o svetom ratu malobrojnih, ali pravednih, protiv brojčano nadmoćnog zla.

Biblijska priča o Gideonu

Gideon je ličnost iz Starog zavjeta, sudija, vojni vođa i prorok, poznat po tome što je uz božansku pomoć i taktičku lukavost porazio Midijance, iako je imao tek 300 vojnika. U priči iz „Knjige o sucima“ Bog je rekao Gideonu da smanji broj vojnika kako bi pokazao da pobjeda dolazi od Boga, a ne od ljudske snage. Gideon je poveo ljude do vode i dobio uputu da ih podijeli prema načinu na koji piju, oni koji kleče i piju direktno iz izvora, bili su poslani kući dok oni koji piju vodu iz ruke, ližući je kao pas, bili su odabrani.

Gideon i njegovi vojnici nisu koristili klasično oružje, već su se oslonili na trube (šofare), glinene ćupove i baklje da stvore paniku među neprijateljima. Njihova strategija bila je da iznenade Midijance noću. Razbili su glinene ćupove, otkrivajući baklje koje su nosili unutra. Zatrubili su u šofare, stvarajući buku koja je zvučala kao dolazak ogromne vojske. Vikali su: “Za Gospoda i za Gideona!”, što je dodatno unijelo paniku među neprijatelje.

Midijanci su se zbunili, počeli da bježe i čak su se međusobno napadali u haosu.

Slično kao i u priči o Talutu iz Kur’ana, pobjeda dolazi ne snagom, već vjerničkom odlučnošću i nadahnutim vodstvom.

Netanyahu kao „novi Gideon“?

Riham Auda, palestinska politička analitičarka, tvrdi da izraelski premijer Benjamin Netanyahu vidi sebe kao Gideona, pogotovo u trenutku dok se suočava s unutrašnjim protivljenjem i padom podrške obaveznom regrutovanju. Iako je sekularan u privatnom životu, Netanyahu se oslanja na vjersku retoriku kako bi osigurao političku podršku, često pozivajući se na Tore kako bi opravdao postojanje i politiku Izraela u Palestini.

On insistira da Zapadna obala nije okupirana, već „biblijska zemlja Judeja i Samarija“, a Kuds je „vječna prijestolnica“ Jevreja.

„Gideon“ kroz historiju izraelskog nasilja

Imena povezana s Gideonom korištena su i u ranijim vojnim operacijama:

• „Operacija Gideon“ (1948): Napad na područje Bisan kod Kudsa, što je dovelo do etničkog čišćenja i protjerivanja stanovništva.
• Brigada „Gideon“ u sklopu zloglasne Golanske brigade, aktivna u gotovo svim izraelskim ratovima.
• „Plan Gideon“ (2015): Višegodišnja vojna strategija modernizacije izraelske vojske, uključujući stvaranje specijalnih komandi, cyber jedinica i povećanje korištenja vještačke inteligencije i digitalne obavještajne analitike.

Uprkos pokušajima da se time poveća borbena efikasnost, plan je naišao na kritike zbog smanjenja trupa i resursa, što je izazvalo zabrinutost u pogledu moralne i operativne spremnosti.

Korištenje imena „Gideon“ nije tek marketinški potez već ideološki okvir. Izraelska država pokušava ubijanje i uništenje pravdati teološkim narativom o svetoj borbi, čime agresiju protiv palestinskog naroda pretvara u božanski zadatak.

Ali iza tog narativa krije se sistematsko nasilje, okupacija, prisilno raseljavanje i genocid, dok simbolika Gideona služi kao paravan za normalizaciju zločina.

IslamBosna.ba